Medische keuring bij de koop of verkoop van een paard

Als koper dient u zich goed te informeren of een paard geschikt is voor het gebruiksdoel dat u voor ogen heeft. Bij de beoordeling van dit aspect komt de dierenarts in beeld. Het is de taak van de dierenarts om zorgzaam en met een kritisch oog het paard te onderzoeken op afwijkingen en/of gebreken. Met andere woorden dient de dierenarts een risicoanalyse te maken rekening houdend met het beoogde doel om de geschiktheid van het paard te beoordelen.

Veterinair onderzoek

Enerzijds zal de verkoper steeds proberen om het paard aan een zo hoog mogelijke waarde te verkopen. Negatieve resultaten voortkomend uit medische informatie en/of bijkomende onderzoeken kunnen de waarde van het paard doen afnemen. Om dit te vermijden bestaat de kans dat de verkoper slechts een beperkt aantal onderzoeken wenst te laten uitvoeren waardoor het risico op onvolledige informatie stijgt. Anderzijds kan een te uitgebreid onderzoek leiden tot een overmaat aan bevindingen wat een potentiële koper kan afschrikken.

Omwille van het internationaal karakter van de paardenhandel is het tevens van belang om op te merken dat er binnen Europa belangrijke verschillen bestaan in de werkwijze van een dierenarts bij de medische keuring. Een voorbeeld hiervan betreft het feit dat een dierenarts in het Verenigd Koninkrijk enkel optreedt voor de koper. In België kan de dierenarts optreden voor zowel koper als verkoper. Ook de concrete aanpak van het onderzoek kan verschillen waardoor de kans op een betwiste aankoop en dus ook een juridische procedure tussen koper en verkoper vergroot.

In België kan de dierenarts optreden voor zowel koper als verkoper.

Gelet op het voormelde en om juridische procedures te beperken is het als dierenarts belangrijk om na te gaan wat de mogelijke koper wenst te bereiken met het paard. Voor welk doel wordt er gekeurd (sport, fokkerij, recreatie, …) en wie is de opdrachtgever tot keuring? Voor elk doel gelden speciale vereisten en onderzoeken. Het is daarbij uiteraard de verantwoordelijkheid van de dierenarts om geen zaken te missen zoals bv. mankheid of afwijkingen op röntgenfoto’s, doch er zal op andere zaken gelet worden bij de keuring van een pony voor dochterlief dan bij de keuring van een jumpingpaard op hoog niveau. In het eerste geval kan dit een brave oudere pony zijn waarbij het geen drama is wanneer deze geen perfecte röntgenfoto’s heeft. In het tweede geval zal het paard degelijke röntgenfoto’s nodig hebben om zich te onderscheiden. Met andere woorden is niet elke ‘afwijking’ bepalend en moet men deze afwijking spiegelen met de noden van de potentiële koper.

De dierenarts dient zich afhankelijk van de situatie dan ook af te vragen wat het belang is van de radiografische vaststellingen en of deze klinisch relevant zijn ten opzichte van de prestaties van het paard en welk mogelijk risico deze met zich meebrengen in functie van het beoogde doel. Zo kan men overigens de vaststellingen bij een endoscopie of op röntgenfoto’s niet altijd in overeenstemming brengen met de klinische gedragingen van het paard. Niet elke radiografische afwijking betekent een waardevermindering van het paard. Er wordt soms te veel waarde gehecht aan het resultaat van het radiologisch onderzoek daar waar de basis van de aankoopkeuring bij het klinisch onderzoek ligt inclusief een bloedonderzoek.

De kans op een succesvolle vordering van de koper ten aanzien van de verkoper en/of dierenarts neemt af bij een uitgebreide keuring. 

De conclusie is derhalve dat de dierenarts een belangrijke rol te vervullen heeft om toekomstige juridische geschillen te vermijden. De kans op een succesvolle vordering van de koper ten aanzien van de verkoper en/of dierenarts neemt af bij een uitgebreide keuring. Verder kan de dierenarts uitdrukkelijk vermelden dat de vastgestelde afwijking geen belemmering vormt voor het beoogde doel. Problematisch bij dit laatste kan echter zijn dat een koper in dit geval vaak wel een bereidwillige dierenarts vindt om een eenzijdig koopvernietigend rapport op te stellen. Dit kan motiverend werken om de verkoper en/of dierenarts aansprakelijk te willen stellen met een toename van juridische geschillen tot gevolg. De dierenarts zal goed moeten afwegen wat hij wel en niet dient te vermelden in functie van het doel dat zijn klant voor ogen heeft en laatstgenoemde zijn belang.

Het uiteindelijke streefdoel van het veterinair onderzoek moet zijn dat door de objectieve kijk van de dierenarts wordt bepaald of het paard geschikt is voor het gebruiksdoel dat de toekomstige eigenaar voor ogen heeft.

Aansprakelijkheid dierenarts

De dierenarts kan geraadpleegd worden om medische ingrepen uit te voeren, maar ook om een advies te formuleren over de geschiktheid van een paard of het risico dat verbonden is aan de aankoop ervan. Lees meer over 'de aansprakelijkheid van de dierenarts'.

In voormelde situaties is het altijd verstandig om zowel als koper, verkoper of dierenarts juridisch advies in te winnen. Dom & Partners Equine Lawyers staat u graag bij u in deze materie.